 ١٠٣:سورة العصر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به‌ناوی خوای به‌خشنده‌ی میهره‌بان
وَالْعَصْرِ ﴿1﴾
سوێند به زه‌مانه (سوێند به کاتی عه‌سر).
إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿2﴾
به‌ڕاستی ئاده‌میزاد زه‌ره‌رمه‌ندو خه‌ساره‌تمه‌ند و ڕه‌نج به خه‌ساره.
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿3﴾
جگه له‌وانه‌ی که باوه‌ڕیان هێناوه‌و کاروکرده‌وه‌ی چاکه‌یان ئه‌نجامداوه، وه ئامۆژگاری یه‌کتریان کردووه که هه‌میشه پابه‌ندی حه‌ق بن (پابه‌ندی حه‌قیش پێویستی به خۆگریی هه‌یه)، له‌به‌ر ئه‌وه به‌رده‌وام ئامۆژگاری یه‌کتریان کردووه تا هه‌میشه به‌رده‌وام، خۆگرو ئارامگریش بن.
|