 هەندێ ڕووی ئیعجازی قورئانی
کورت بڕی :
بریتیە لە دەربڕینی مانایەکی زۆر بەکەمترین وشە ، خوای پەروەردگار دەفەرموێت :
وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَقِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ( 44 )
(هود)
پاشان فهرماندرا به زهوی: ئاوهکهت با ڕۆبچێت بهناختدا، ئهی ئاسمان: تۆش با بهس بێت و باران مهبارێنه، ئیتر ئاوهکه ڕۆچوو، فهرمانیش بهڕێکی و تهواوی ئهنجامدرا، کهشتیهکهش لهسهر کێوه جودی (که له کوردستانی باکووره) وهستاو لهنگهری گرت و وترا: دهك دووری له بهزهیی خواو تیاچوون بۆ بهرهی ستهمکاران.
ئیعازی لە زۆری وات :
ئەو واتایانەی بەقسەی مرۆڤەکان دەرنابڕدرێت واتای زۆر و وشەی کەم دەدەبڕێت خوای پەروەردگار دەفەرموێت:
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ ( 7 )
(القصص)
ئێمه دایكی موسامان ئاگاداركرد، كه شیری بداتێ و (پێمان وت) جا كاتێك مهترسیت پایدا كرد لهوهی كه پێی بزانرێت فڕێی بدهره ڕووباری (نیلهوه) نه بترسه (لهوهی تووشی بهڵ ببێت) نه خهفهتیشی بۆ بخۆ، چونكه ئێمه بهڕاستی دهیگێڕینهوه بۆ ڵت و لهئایندهشدا دهیكهین بهیهكێك له پێغهمبهره پهیامدارهكان.
ئیعجاز لە بەڵگە هێنانەودا :
بەڵگە لەسەر یەکتا پەرستی :
مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ( 91 )
(المٶمنون)
ههرگیز خوا کهسی نهکردووه به ڕۆڵهی خۆی و هیچ خوایهکی لهگهڵدا نی یه، چونکه ئهو کاته ههر خوایهك دهچوو بهلای دروستکراوانی خۆیهوهو ههندێکی خۆی بڵند دهکرد بهسهر ههندێکی تردا (ئهوسا بوونهوهر تێکدهچوو)، پاکی و بێگهردی بۆ زاتی خوایه له بهرامبهر ئهو شتانهوه که (خوا نهناسان) ههڵی دهبهستن و دهیڵێ
بەڵگە لەسەر بنەڕەتی مرۆڤ :
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى ( 36 )
ئایا ئادهمیزاد وادهزانێت ههروا وازی لێدههێنرێت بهخۆڕایی (لێپرسینهوهی نابێت؟!).
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ ( 37 )
باشه، ئایا کاتی خۆی نوتفهیهك نهبووه لهمهنی که دهڕژێنرایه شوێنی خۆی (که منداڵانی دایکه).
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ ( 38 )
پاشان خۆ ههڵواسهرێك بوو گهشهی کردوو و ڕۆح و دهزگاکانی دهرهوهو ناوهوهی بهڕێکوپێکی پێبهخشی.
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ( 39 )
ئینجا ههر لهو مهنی یه ههردوو جووت نێرو مێ ی دروست کردووه (که تهواوکاری یهکترن).
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ ( 40 )
ئایا ئهو زاتهی ئهوه بکات ناتوانێت مردووهکان زیندوو بکاتهوه؟!
(القیامة)
بەڵگە لەسەرئەوکەسانەی کە بانگەشتی خوایەتیان کردووە :
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ( 258 )
(البقرة)
ئایا نهتبیستووه و نهتڕوانیوهته ئهو کهسهی دهمهقاڵهی دهکرد لهگهڵ ئیبراهیمدا له بارهی پهروهردگاریهوه لهبهر ئهوهی خوا پاشایهتی پێبهخشی بوو، (له جیاتی باوهڕهێنان و سوپاسگوزاری کهچی دهمه دهمێی دهکرد لهگهڵ ئیبراهیمدا)، (ئهم لووت بهرزیهشی کاتێک بوو به ههواو فیزاوه پرسیوویهتی له ئیبراهیم که پهروهردگاری تۆ کێیه؟ ئهویش له وهڵامدا وتی: پهروهردگاری من ئهوزاتهیه که ژیان دهبهخشێت و مردنیشی بهدهسته، (نهمروود له وهڵامیدا) وتی: جا منیش ژیان دهبهخشم و مردنیشم بهدهسته، (ئینجا فهرمانیدا ههندێک له نهیارانی بکوژن گوایه ئهوه دهیانمرێنێت، ههندێکیشی نهکوشت گوایه ئهوه ژیانی پێبهخشین!!)، ئهوسا ئیبراهیم وتی: بهڕاستی خوا خۆر له ڕۆژههڵاتهوه دههێنێت جا (ئهگهر تۆ دهتوانیت) له ڕۆژئاواوه بیهێنه، ئینجا ئهو بێ باوهڕه ڕهنگی پهڕی و دهمکوت کراو وهڵامی نهما، بێگومان خوا هیدایهتی قهومی زاڵم و ستهمکار نادات.
ئیعجاز لەخستنه ڕووی مێژووی گەلانی پێشوو:
وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ ( 51 )
یادی ئهو (نیعمهته) بكهنهوه كاتێك چل شهو وادهمان دانا بۆ موسا (بۆ پاڕانهوهو نزا) پاشان گوێرهكهكهتان كرده خواتان، بێگومان ئێوه ستهمكار بوون.
ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ( 52 )
پاشان (لهو ههموو ههڵانهتان) خۆشبووین بۆ ئهوهی سوپاسگوزاریی بكهن.
وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ( 53 )
یادی ئهونیعمهته بكهنهوه كاتێك كتێبی (تهورات) و جیاكهرهوهی (رهواو، ناڕهوامان) بهخشی به موسا بۆ ئهوهی ڕێبازی هیدایهت بگرنهبهر (له گومڕایی ڕزگارتان ببێت).
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُم بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ( 54 )
یادی ئهو نیعمهته بكهنهوه كاتێك موسا به قهوم و هۆزی خۆی وت: ئهی قهوم و هۆزهكهم بهڕاستی ئێوه بهو گوێرهكه پهرستی یه ستهمتان له خۆتان كردووه، دهی بگهڕێنهوه بۆ لای بهدیهێنهرتان و تهوبه بكهن و ئینجا خۆتان بكوژن (بێ تاوان تاوانبان بكوژێت)، ئهوه باشتره بۆتان (چونكه تاوانهكهتان زۆر گهورهیه) پاشان ئهویش (واته خوا دوای لهناوبردنی ههندێك له تاوانباران) تۆبهی وهرگرت (لهوانهی مابوون)، له ڕاستیدا تهنها ئهو زاته هێجگار تهوبه وهرگرو به ڕهحم و دلۆڤانه.
وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ ( 55 )
یادی ئهو نیعمهته بكهنهوه كه وتتان: ئهی موسا ههرگیز باوهڕت پێناهێنین تاوهكو به ئاشكراو به چاوی خۆمان خوا نهبینین، ئیتر یهكسهر ههورهبروسكهكه لێی دان، له كاتێكدا كه تهماشاتان دهكرد و بهدهورو بهری خۆتاندا دهتانڕوانی (بهسهرسامیهوه بیرتان دهكردهوه).
ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ( 56 )
پاشان زیندوومان كردنهوهو ژیانمان پێبهخشینهوه لهدوای ئهو مهرگهتان بۆ ئهوهی سوپاسگوزاریی بكهن.
وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ( 57 )
(ههروهها) له نازو نیعمهتهكانی خوا بۆتان ئهوهیه: ئێمه ههورمان بۆ كردن به سێبهرو گهزۆمان بۆ باراندن و پهلهوهری شهلاقهمان بۆ ناردن، ده بخۆن لهو ڕزق و ڕۆزییه چاكانهی كه پێمان بهخشیوون (بهڵام لهبهر بێ دینی و ستهمیان تۆڵهمان لێسهندن)، جا وهنهبێت ئهوانه ستهمیان له ئێمه كرد بێت بهڵكو ههر ستهمیان له خۆیان دهكرد.
ئیعجاز بە هەوڵدان بەوی کەلە ئایندەدا ڕوو دەدات :
غُلِبَتِ الرُّومُ ( 2 )
ڕۆمهکان تێکشکێنران (بهدهستی فارسهکان).
فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ ( 3 )
له نزیکترین و نزمترین وڵاتیاندا، بهڵام له ئایندهدا (نۆرهیان دێتهوه) ڕۆمهکان دوای شکستیان سهردهکهونهوه.
فِي بِضْعِ سِنِينَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ( 4 )
له چهند ساڵێکدا (چهند ساڵێکی داهاتوو نێوان 3-9 ساڵ)، ههموو کارو فرمانێك تهنها بهدهست خوایه، لهوهو پێش و لهوهو دوایش (له ههموو کات و ههموو شوێنێك)، جا ئهو ڕۆژه ئیمانداران خۆشحاڵ و شاد دهبن...( الروم)
ـــــــــــ
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ ( 44 )
یان دهڵێن ئێمه ههموومان کۆین و سهرکهوتووین و شکست ناهێنین
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ ( 45 )
له ئاییندهیهکی نزیکدا لهشکرو کۆمهڵیان شکست دههێنێت و ههڵدێن (لهغهزای بهدردا ئهو مژدهیه هاتهدی)(القمر)
محمد لە دیدی بیانیەکاندا
ن: یامن الحاجە
و: مزفر عەولا قەسرێی
لا۱۸٥ـ۱۹۲
|